I would love to share with you what I experienced a few years ago, I feel it can be truly helpful to people who are studying and applying a Course in Miracles.
Since I started with the Course this question was often in my mind - what am I really? And after watching an inspiring interview about a woman who followed her inner guidance, I gave my life to God: "I want to know and experience".
At the end of 2017, I felt an intense urge to radically follow my inner voice. That voice said: “If you truly want to experience who you really are, let go of all your ‘safeties' in the world." I felt I had to let go of my greatest anchors: my wonderful relationship, where there was al lot of harmony, my home, and my stable job of over 20 years. It didn't happen immediately, it took time and a lot of ‘synchronicities’ to get there.
In October 2018 I finally left with a bicycle and a suitcase. ‘Nothing else!’ was the guidance. I was led to go to a woman of my course group named Elisabeth. She took me in, not knowing for how long. The only explanation I could tell my partner was: ‘if I want to know what I really am, I have to leave. I still love you, but I have to do this. This is what I am here for”.
I experienced a tremendous fear. “And now? What if it’s all nonsense!!” I also felt an enormous sense of guilt towards my dear partner, and I was afraid of losing my family’s love. Luckily, I learned to process these feelings through the ICU workshops led by Paul and Jane. Before I went to see my parents to tell them what I had done, I got the guidance: “Let Inner Peace be your only goal, not approval or understanding”. Of course, they didn’t understand nor approved and were afraid that I was involved in a cult. “Where will you live, how will you make money, who says you have to do this?” And my answer was: “My own heart says so, I am the one that wants this," and that felt so solid that nothing could shake it.
Coming Home
Eventually in March 2019, after a lot of following guidance and Trust, I experienced more inner stillness, the mindchatter went to the background. By then, I was staying at a friend’s house for a while, one of my two best friends who are also on the nondualistic path. During a meditation, a breakthrough occurred. The remembrance of what I truly am, what we all are, broke through into my consciousness.
I Am: everything and nothing, the vibrant and alive Field of pure Love, Intelligence and Power that encompasses everything. Everyone and everything exists, in ME. The body and personality exists, in ME. There was a complete silence, no mind. There was a deep Peace and Life lived itself. I experienced myself as powerful beyond measure. And I laughed.
This powerful experience lasted for about two weeks. The photo is taken in that period. My two best friends both had the same experience at the same time. I never laughed so hard and so often. “Is this it? Is it this simple?! Did I really have to slog through that thick 600-page ACIM book for this?” I understood that the book is so thick because our ego complicates everything, but the truth itself is very simple.
The intensity of the experience faded after two weeks, but I still often experience the vibration of what I AM. The Spirit cannot be put back in the bottle! From that space and silence I can observe Wilma, with all her uncertainties and fears. But now I know that I am not that! I have deep Trust. It’s no longer belief, it’s knowing. Doubts and fears still arise, but they also pass by.
My living situation took care of itself, just like my financial situation. When my savings ran out, I thought, “Now I’d actually like to go back to work,” and the next day my former employer called. My dear partner called because the dog got ill and after that our relationship renewed itself and now I live with him again. Things like that reinforce my Trust. I did get the guidance that when I would go back, I have to accept him 100% as he is. The ego does not always agree with that, but that doesn't mind.
Now I am physically at the same spot as in 2017, but my inner place is totally different.I feel so much gratitude that I get to experience and live all of this. It’s a matter of “letting Life live itself” and get out of the way as much as possible.
I rest in God, in what I really am
(and so are you)
Wat ben ik Werkelijk?
Ik wil mijn ervaring graag met jullie delen omdat ik voel dat het werkelijk behulpzaam kan zijn voor mensen die bezig zijn met een Cursus in Wonderen.
Sinds ik begon met de Cursus kwam de vraag vaak in mijn gedachten, "wat ben ik werkelijk?", en na het zien van een inspirerend interview over iemand die haar innerlijke leiding had gevolgd, gaf ik in een opwelling mijn leven aan God: "Ik wil het weten en ervaren."
Kort daarna, eind 2017, voelde ik een intense drang om mijn innerlijke stem radicaal te volgen. Deze stem zei: "Als je echt wilt ervaren wie je werkelijk bent, laat dan al je 'veiligheid' in de wereld los." Ik voelde dat ik mijn grootste ankers moest loslaten: mijn fijne relatie, waarin veel harmonie was, mijn huis, en mijn stabiele baan van meer dan 20 jaar. Dit gebeurde natuurlijk niet meteen, er was tijd en veel ‘synchroniciteiten’ voor nodig om daar te komen.
In oktober 2018 vertrok ik uiteindelijk met een fiets en een koffer. "Niets anders!" was de leiding. En waar moet ik dan heen? De naam van een vrouw uit mijn cursusgroep genaamd Elisabeth kwam in mijn gedachten. Zij nam me in huis, niet wetend voor hoe lang. Het enige wat ik mijn partner kon vertellen was: "Als ik wil weten wat ik ben, moet ik dit doen. Ik hou nog steeds van je, maar hier ben ik uberhaupt voor gekomen in dit leven" Het enorme schuldgevoel naar hem toe kon ik gelukkig in een proces die avond helemaal aan de Heilige Geest geven.
Ook ervoer ik een grote angst: “En nu? Wat als dit allemaal onzin is!!”, ik was bang de liefde van mijn familie te verliezen. Gelukkig leerde ik deze gevoelens te verwerken door alle processen, geleerd tijdens de ICU workshops geleid door Paul en Jane. Voordat ik naar mijn ouders ging om hen te vertellen wat ik had gedaan, kreeg ik de leiding: “Laat innerlijke vrede je enige doel zijn, geen goedkeuring of begrip.” Natuurlijk begrepen ze het niet en waren bang dat ik in een sekte terecht was gekomen. “Waar ga je wonen, hoe ga je geld verdienen, wie zegt dat je dit moet doen?” En mijn antwoord was: “Mijn eigen hart zegt het, ik ben degene die dit wil", en dat voelde zo stevig dat niets het kon doen wankelen.
Thuiskomen
Uiteindelijk, in maart 2019, na veel omzwervingen in vertrouwen, het volgen van leiding en het ervaren van hulp, kwam er meer stilte. Het geklets in mijn hoofd verdween naar de achtergrond. Tegen die tijd verbleef ik al een tijdje bij een van mijn twee beste vriendinnen die ook op het non-duale pad zijn. Het werd steeds stiller in mij en soms voelde ik een enorme vibratie in mijn lichaam.
Tijdens een meditatie vond er een doorbraak plaats. De herinnering aan wat ik werkelijk ben, wat wij allemaal zijn, brak door in mijn bewustzijn. Ik was alles, het vibrerende en levend Veld van pure Liefde, Intelligentie, Leven en Kracht dat alles omvat en alles bevat. Alles en iedereen bestaat - In MIJ. Het lichaam en de persoonlijkheid bestaat - in MIJ. Er was complete stilte, geen 'mindchatter' en ik heb vreselijk hard gelachen.
Deze krachtige ervaring duurde ongeveer twee weken. De foto is genomen in die periode. Mijn twee beste vriendinnen hadden op datzelfde moment dezelfde ervaring. Ik heb nog nooit zo hard en zo vaak gelachen. “Is dit het? Is het zo simpel?! Heb ik echt door dat dikke ECIW boek van 600 pagina’s moeten ploeteren voor dit?” Ik begreep dat het boek zo dik is omdat ons ego alles ingewikkeld maakt, maar dat de waarheid is zelf heel simpel. De enige vergissing die we maken is dat we denken de persoonlijkheid of ego te zijn maar wat we zijn is het Leven zelf en 'powerful beyond measure'.
De intensiteit van de ervaring nam na die twee weken af, maar vaak ervaar ik nog steeds de trilling van wat IK BEN. Het Veld draagt mij, de Geest kan niet meer terug in de fles! Vanuit die ruimte die er altijd is kan ik Wilma vaak observeren, met al haar onzekerheden, gedachten en soms angst. Maar nu weet ik dat ik dat niet ben! Ik heb diep Vertrouwen. Het is niet langer geloven of zoeken, het is weten.
Twijfels, schuldgevoelens en angst komen nog steeds op, maar ze gaan ook weer voorbij. Uiteindelijk regelde mijn woonsituatie zichzelf, net als mijn financiële situatie. Toen mijn spaargeld op was, dacht ik: “Nu zou ik eigenlijk weer gewoon een baan willen,” en de volgende dag belde mijn oude werkgever. Mijn lieve (ex) partner belde omdat de hond ziek werd, en daarna hernieuwde onze relatie zich. Zulke dingen bevestigen mijn vertrouwen. Ik kreeg wel een duidelijke boodschap mee: "wanneer je teruggaat naar de oude situatie wat betreft je relatie, moet je hem 100% laten zijn zoals hij is". Nu woon ik weer bij hem. Soms probeert het ego nog te vertellen dat dingen toch echt anders zouden moeten zijn, maar ik heb het door en kan erom glimlachen.
Nu ben ik fysiek op dezelfde plek als in 2017, maar mijn innerlijke plek is totaal anders. Ik voel zoveel dankbaarheid dat ik dit allemaal mag ervaren, leren en leven. Het is een kwestie van “het Leven zichzelf laten leven” en zoveel mogelijk uit de weg gaan.
Ik rust in God, in wat ik Werkelijk ben (en jij ook)
