As you read what follows, keep the three principles in mind:
- The Universe is friendly
- I am an innocent child of that friendly universe
- So are you
1. Reaction is the result of my demand to not take responsibility
So – in case we have painted a picture here of a smiling kind universe in which all is calm, warm and cozy …. let’s get something straight. We mentioned in the introduction we are being asked to wake up and grow up to take our rightful place here. This means taking full responsibility. Yes, we are children of a loving parent, but this does not mean we can be childish. A truly loving parent is kind and firm.
What is a reaction? A temper tantrum. An immediate, emotional response to a situation.
2. You can’t be in love and control at the same time
The Course in Miracles talks a lot about trust and even states that basically trust will solve all our dilemmas. Trust that all things are perfect, everyone is acting their part perfectly, there is a divine plan operating 24/7. Easily said, difficult to do! we may agree intellectually and know it is “spiritually correct” but when things don’t seem to be going our way? It’s challenging. To trust means I can’t be in control. I fear what I don’t know, and I think by planning and manipulating my circumstances I can allay that fear. I think control means safety.
A loving position, quietly trusting and accepting whatever is happening is the opposite of being in control. When we choose to see the world from a perspective of love we can admit we don’t know what anything is for and we don’t know what is in the best interests of anyone or anything. We might think we do but we don’t. We can acknowledge that inner peace comes from trusting that everything is OK just the way it is; that all things are happening for us and that everyone is playing their part perfectly.
Trust feels risky – it is also exciting. Not knowing anything leaves us open to experiencing and learning. If we accept this, we can be curious rather than stuck trying to create safety.
One of our students sent us a quote a few years ago. “I’m too blessed to be stressed and too anointed to be disappointed.” We have used this phrase every time something comes along that is difficult to accept. you are probably familiar with the internal dialogue: “This is not right! Got to change this! Got to try and make this happen, what if this doesn’t go right, what if I’m doing it wrong’.
When we have these thoughts we obviously think we know what is supposed to happen. We think we know what is right and wrong, good or bad and that the Universe needs our opinions to help guide and influence events and outcomes. In studying of the Course, the most profound and challenging teaching is the emphasis on trust. From the Teacher’s Manual, the first of ten “Characteristics of God’s teachers” is Trust and reads,
This (trust) is the foundation on which their ability to fulfill their function rests.’ and’ All other traits of God's teachers rest on trust.’ MT
And what is it we are asked to trust in?
God…Love…All there is, as it is…hmmmm
Perhaps trust and acceptance are kissing cousins. A package deal if you will. Remember this line? ‘What could you not accept, if you but knew that everything that happens, all events, past, present and to come, are gently planned by One Whose only purpose is your good?’ (T. Lesson 135 paragraph 18) This says it all quite succinctly. It leaves no room whatsoever for compromise or debate. Very simple, yet not easy in practice and it is exactly the practicing of this trust that every life lesson seems to bring us to eventually.
Lesson 135 also says ‘A healed mind does not plan. It carries out the plans that it receives through listening to wisdom that is not its own.’ The good news is ‘A healed mind is relieved of the belief that it must plan, although it cannot know the outcome which is best, the means by which it is achieved, nor how to recognize the problem that the plan is made to solve.’ So, at least we don’t have to know anything to do this. The rewards are substantial as well, ‘Your present trust in Him is the defense that promises a future undisturbed, without a trace of sorrow, and with joy that constantly increases, as this life becomes a holy instant, set in time, but heeding only immortality.’
Can we trust anyone? Can we trust the Universe?
Trust them for what? To make sure no bodily harm comes to us or those we love? No. Trust that our wishes are fulfilled? NO! Trust that our fears will not be realized? NO!
Trust that we are loved? YES! Trust that we “cannot but be in the right place at the right time”? YES! That there is a bigger plan and we can play our part willingly or with resistance but play our part we will? ABSOLUTELY!
If I was able to live in trust and know fully that I am too blessed to be stressed, what would this mean? Perhaps something like this:
1. Admitting I do not know anything
2. Being willing to live in the moment
3. Refusing to judge
4. Staying out of everyone else’s business
5. Having a personal consultant in the form of my communication with HS
6.Recognizing, admitting and correcting myself when I am trying to make things happen out of fear.
“You cannot be in love and in control at the same time.” Choose love and you may not get everything you want; you may have to walk into your fears and all the places where you are afraid to trust and where life is unpredictable.
Choose control and you get to keep the stress – how do you want to live?
I am too blessed, too magnificent to be stressed, too anointed to be disappointed and so are you – no matter what is happening. Have a happy day and remember:
“A ship is safe in a harbour, but then, that’s not what a ship is for.” (Seen on a church billboard Toronto)
Ongewone Wijsheden: 1 en 2
Houd bij het lezen van wat volgt de drie principes in gedachten:
Het Universum is vriendelijk
Ik ben een onschuldig kind van dat vriendelijke universum
En jij ook
1. Reactie is het resultaat van mijn eis om geen verantwoordelijkheid te nemen
Dus – voor het geval we hier een beeld hebben geschetst van een glimlachend, vriendelijk universum waarin alles kalm, warm en gezellig is… laten we iets rechtzetten. We vermeldden in de inleiding dat we worden gevraagd om wakker te worden en volwassen te worden, om onze rechtmatige plaats hier in te nemen. Dit betekent: volledige verantwoordelijkheid nemen. Ja, we zijn kinderen van een liefdevolle ouder, maar dat betekent niet dat we kinderachtig kunnen zijn. Een echt liefdevolle ouder is vriendelijk én standvastig.
Wat is een reactie? Een driftbui. Een directe, emotionele respons op een situatie.
2. Je kunt niet tegelijk in liefde en in controle zijn
Een Cursus in Wonderen spreekt veel over vertrouwen en stelt zelfs dat vertrouwen in feite al onze dilemma’s oplost. Vertrouwen dat alles perfect is, dat iedereen zijn rol perfect speelt, dat er 24/7 een goddelijk plan actief is. Makkelijk gezegd, moeilijk gedaan! We kunnen het intellectueel wel beamen en weten dat het “spiritueel correct” is, maar als dingen niet lijken te gaan zoals wij willen? Dan wordt het uitdagend. Vertrouwen betekent dat ik de controle loslaat. Ik ben bang voor wat ik niet weet, en denk dat ik mijn angst kan verminderen door te plannen en mijn omstandigheden te manipuleren. Ik denk dat controle veiligheid betekent.
Een liefdevolle houding, stilletjes vertrouwend en accepterend wat er ook gebeurt, is het tegenovergestelde van controle willen hebben. Wanneer we ervoor kiezen om de wereld te zien vanuit liefde, kunnen we toegeven dat we niet weten waar iets voor dient en dat we niet weten wat in het beste belang is van wie of wat dan ook. We denken misschien van wel, maar dat is niet zo. Innerlijke vrede komt voort uit het vertrouwen dat alles precies goed is zoals het is; dat alles voor ons gebeurt en dat iedereen zijn rol perfect speelt.
Vertrouwen voelt riskant – maar het is ook opwindend. Niets weten maakt ons open voor ervaring en groei. Als we dat accepteren, kunnen we nieuwsgierig zijn in plaats van vast te zitten in onze pogingen om veiligheid te creëren.
Een van onze studenten stuurde ons jaren geleden een quote:
“Ik ben te gezegend om gestrest te zijn en te gezalfd om teleurgesteld te zijn.”
We gebruiken deze zin telkens als er iets langskomt wat moeilijk te accepteren is. Je kent die innerlijke dialoog vast wel: “Dit klopt niet! Dit moet veranderen! Ik moet dit voor elkaar krijgen! Wat als het misgaat? Wat als ik het verkeerd doe?”
Als we zulke gedachten hebben, denken we dus dat we weten wat er zou moeten gebeuren. We denken dat we weten wat goed of fout is, wat beter of slechter is, en dat het Universum onze mening nodig heeft om gebeurtenissen en uitkomsten te sturen. In de Cursus is een van de diepste en meest uitdagende lessen het belang van vertrouwen.
In het Handboek voor Leraren staat het eerste van tien “Kenmerken van Gods leraren” als volgt beschreven:
“Vertrouwen is het fundament waarop hun vermogen rust om hun functie te vervullen.”
“Alle andere eigenschappen van Gods leraren rusten op vertrouwen.”
En waarin wordt ons gevraagd te vertrouwen?
God… Liefde… Al wat is, zoals het is… hmmmm
Misschien zijn vertrouwen en acceptatie wel een soort ‘verliefd koppel’ – een pakketje dat je samen ontvangt. Herinner je deze zin nog?
“Wat zou jij niet kunnen accepteren, als je maar wist dat alles wat gebeurt, alle gebeurtenissen, verleden, heden en toekomst, zachtjes worden gepland door Eén Wiens enige doel jouw welzijn is?”
(T. Les 135, alinea 18)
Deze zin zegt alles heel kernachtig. Er is geen ruimte voor compromis of discussie. Heel simpel – maar niet gemakkelijk in de praktijk. En precies die beoefening van vertrouwen lijkt het doel van al onze levenslessen te zijn.
Les 135 zegt ook:
“Een genezen denkgeest plant niet. Hij voert de plannen uit die hij ontvangt door te luisteren naar een wijsheid die niet de zijne is.”
Het goede nieuws is:
“Een genezen denkgeest is verlost van de overtuiging dat hij moet plannen, hoewel hij de uitkomst die het beste is niet kan kennen, noch de middelen waardoor die bereikt wordt, noch hoe hij het probleem kan herkennen dat het plan moet oplossen.”
Dus, we hoeven niets te weten om dit te doen.
En de beloning is groots:
“Jouw huidige vertrouwen in Hem is de verdediging die een toekomstige vrede belooft, zonder een spoor van verdriet, en met een vreugde die voortdurend toeneemt, terwijl dit leven een heilig ogenblik wordt, geplaatst in de tijd, maar uitsluitend luisterend naar de eeuwigheid.”
Kunnen we iemand vertrouwen? Kunnen we het Universum vertrouwen?
Waarvoor zouden we dan vertrouwen?
Om ervoor te zorgen dat er geen lichamelijk letsel komt? Nee.
Om onze wensen in vervulling te laten gaan? Nee.
Om te voorkomen dat onze angsten uitkomen? Nee.
Maar:
Vertrouwen dat we geliefd zijn? JA!
Vertrouwen dat we “niet anders dan op de juiste plaats op het juiste moment kunnen zijn”? JA!
Dat er een groter plan is en dat we onze rol zullen spelen – vrijwillig of met weerstand – maar spelen zullen we? ABSOLUUT!
Als ik volledig kon leven in vertrouwen en echt wist dat ik te gezegend ben om gestrest te zijn, wat zou dat betekenen? Misschien iets als dit:
Toegeven dat ik niets weet
Bereid zijn om in het moment te leven
Weigeren te oordelen
Me niet met andermans zaken bemoeien
Een persoonlijke adviseur hebben in de vorm van mijn communicatie met de Heilige Geest
Herkennen, toegeven en corrigeren wanneer ik probeer iets te forceren uit angst
“Je kunt niet tegelijk in liefde en in controle zijn.”
Kies liefde en je krijgt misschien niet alles wat je wilt; je zult je angsten onder ogen moeten zien en de plekken betreden waar je bang bent om te vertrouwen en waar het leven onvoorspelbaar is.
Kies controle, en je mag de stress houden – hoe wil jij leven?
Ik ben te gezegend, te groots om gestrest te zijn, te gezalfd om teleurgesteld te zijn – en jij ook – wat er ook gebeurt. Heb een fijne dag en onthoud:
“Een schip is veilig in de haven, maar daar is een schip niet voor bedoeld.”
(Geplaatst op een kerkbord in Toronto)
