A friend sent a quote a while ago: “I’m too blessed to be stressed and too anointed to be disappointed.” I now use this phrase every time I feel that same old “this is not right got to change this, got to try and make this happen – “what if this doesn’t go right, what if I’m doing it wrong’ thinking coming over me. When I have these thoughts I obviously I think I know what is supposed to happen. I think I know what is right and wrong, good or bad and that the Universe needs my opinions to help guide and influence. In my studying of the Course, both the most profound and challenging teaching is the emphasis on trust. From the Teacher’s Manual, the first of ten “Characteristics of God’s teachers” is Trust and reads, | ’This (trust) is the foundation on which their ability to fulfill their function rests.’ and’ All other traits of God's teachers rest on trust.’ MT
No small thing, this trust, but what is it we are asked to trust in?
God…Love…All there is, as it is…hmmmm
Perhaps trust and acceptance are kissing cousins. A package deal if you will. Remember this line? ‘What could you not accept, if you but knew that everything that happens, all events, past, present and to come, are gently planned by One Whose only purpose is your good?’ (T. Lesson 135 paragraph 18) This says it all quite succinctly. It leaves no room whatsoever for compromise or debate. Very simple, yet not easy in practice and it is exactly the practicing of this trust that every lesson seems to bring me to eventually.
Lesson 135 also says ‘A healed mind does not plan. It carries out the plans that it receives through listening to wisdom that is not its own.’ The good news is ‘A healed mind is relieved of the belief that it must plan, although it cannot know the outcome which is best, the means by which it is achieved, nor how to recognize the problem that the plan is made to solve.’ At least I don’t have to know anything in order to do this. The rewards are substantial as well, ‘Your present trust in Him is the defense that promises a future undisturbed, without a trace of sorrow, and with joy that constantly increases, as this life becomes a holy instant, set in time, but heeding only immortality.’
So, can we trust anyone? Can we trust the Universe?
Trust them for what? To make sure no bodily harm comes to us or those we love? No. Trust that our wishes are fulfilled? NO! Trust that our fears will not be realized? NO!
Trust that we are loved? YES! Trust that we “cannot but be in the right place at the right time”? YES! That there is a bigger plan, and we can play our part willingly or with resistance but play our part we will? ABSOLUTELY!
So, if I was able to live in trust and know fully that I am too blessed to be stressed:
What would this mean? Perhaps something like the following:
1. Admitting I do not know anything
2. Being willing to live in the moment
3. Refusing to judge
4. Staying out of everyone else’s business
5. Having a personal consultant in the form of my communication with HS
6. Recognizing, admitting and correcting myself when I am trying to make things happen out of fear.
Many of you who have attended workshops or weekly groups have heard us say over and over “You cannot be in love and in control at the same time.” Choose love and you may not get everything you want; you may have to walk into your fears and all the places where you are afraid to trust and where life is unpredictable.
Choose control and you get to keep the stress – how do you want to live?
I am too blessed, too magnificent to be stressed and so are you – no matter what is happening. Have a happy day.
Vertrouwen
Een vriend stuurde een tijdje geleden een citaat: “Ik ben te gezegend om gestrest te zijn en te gezalfd om teleurgesteld te zijn.” Ik gebruik deze zin nu elke keer als ik datzelfde oude gevoel heb van “dit klopt niet, dit moet veranderen, ik moet proberen dit te laten gebeuren – “wat als dit niet goed gaat, wat als ik het verkeerd doe’ dat over me heen komt. Wanneer ik deze gedachten heb, denk ik duidelijk dat ik weet wat er zou moeten gebeuren. Ik denk dat ik weet wat goed en fout is, goed of slecht, en dat het Universum mijn meningen nodig heeft om te helpen leiden en beïnvloeden. In mijn studie van de Cursus is zowel de meest diepgaande als uitdagende les de nadruk op vertrouwen. Uit het Handboek voor leraren, de eerste van tien “Kenmerken van God’s leraren” is Vertrouwen en het staat geschreven: ‘Dit (vertrouwen) is de basis waarop hun vermogen om hun functie te vervullen rust.’ en ‘Alle andere eigenschappen van God’s leraren rusten op vertrouwen.’
Geen kleine zaak, dit vertrouwen, maar waar wordt ons gevraagd in te vertrouwen?
God…Liefde…Alles wat er is, zoals het is…hmmmm
Misschien zijn vertrouwen en acceptatie sterk gerelateerd.
Een package-deal als je wilt. Herinner je deze zin? ‘Wat zou je niet kunnen accepteren, als je maar wist dat alles wat gebeurt, alle gebeurtenissen, verleden, heden en toekomst, zachtjes worden gepland door Degene Wiens enige doel jouw goed is?’ (T. Les 135 paragraaf 18) Dit zegt het allemaal heel beknopt. Het laat helemaal geen ruimte voor compromissen of debat. Heel eenvoudig, maar niet gemakkelijk in de praktijk, en het is precies het oefenen van dit vertrouwen dat elke les me uiteindelijk lijkt te brengen.
Les 135 zegt ook ‘Een genezen geest plant niet. Het voert de plannen uit die het ontvangt door te luisteren naar wijsheid die niet de zijne is.’ Het goede nieuws is ‘Een genezen geest is bevrijd van de overtuiging dat het moet plannen, hoewel het de uitkomst die het beste is, de middelen waarmee het wordt bereikt, noch hoe het het probleem dat het plan moet oplossen kan herkennen, niet kan weten.’ Tenminste, ik hoef niets te weten om dit te doen. De beloningen zijn ook aanzienlijk: ‘Jouw huidige vertrouwen in Hem is de verdediging die een ongestoorde toekomst belooft, zonder een spoor van verdriet, en met vreugde die voortdurend toeneemt, terwijl dit leven een heilig moment wordt, vastgesteld in de tijd, maar alleen luisterend naar de onsterfelijkheid.’
Dus, kunnen we iemand vertrouwen? Kunnen we het Universum vertrouwen?
Vertrouwen voor wat? Om ervoor te zorgen dat ons of degenen van wie we houden geen lichamelijke schade wordt berokkend? NEE.
Vertrouwen dat onze wensen vervuld worden? NEE! Vertrouwen dat onze angsten niet gerealiseerd zullen worden? NEE!
Vertrouwen dat we geliefd zijn? JA! Vertrouwen dat we “niet anders kunnen dan op de juiste plek op het juiste moment zijn”? JA! Dat er een groter plan is, en we kunnen onze rol vrijwillig of met weerstand spelen, maar onze rol zullen we spelen? ABSOLUUT!
Dus, als ik in staat was om in vertrouwen te leven en volledig te weten dat ik te gezegend ben om gestrest te zijn: Wat zou dit betekenen? Misschien iets als het volgende:
- Toegeven dat ik niets weet
- Bereid zijn om in het moment te leven
- Weigeren te oordelen
- Niet bemoeien met zaken van anderen
- Een persoonlijke consultant hebben in de vorm van mijn communicatie met HS
- Erkennen, toegeven en mezelf corrigeren wanneer ik probeer dingen te laten gebeuren uit angst.
Velen van jullie die workshops of wekelijkse groepen hebben bijgewoond, hebben ons keer op keer horen zeggen: “Je kunt niet tegelijk in liefde en in controle zijn.” Kies liefde en je krijgt misschien niet alles wat je wilt; je moet misschien je angsten onder ogen zien en naar alle plekken gaan waar je bang bent om te vertrouwen en waar het leven onvoorspelbaar is.
Kies controle en je kunt de stress behouden – hoe wil je leven?
Ik ben te gezegend, te magnifiek om gestrest te zijn en jij ook – ongeacht wat er gebeurt.
Heb een fijne dag.
