Complaint #3: The Course talks about love and happiness but seems to ignore the fact that “bad” things do happen.
In its true form, the Course would say:
- Nothing (meaning all of our experiences and the stories we have made of them) really happened because we are living in a dream state or illusion.
- However, given we believe this illusion to be true and it is what we are experiencing, whatever we are experiencing is a powerful co-creation.
- There is no good or bad.
- At first it may be difficult to understand these principles because it is so different from our traditional way of seeing the world. Or perhaps It is easy to say “maybe I can believe this” when things are going well in our lives. But when we have experienced significant loss such as the loss of someone close to us, a disappointment or betrayal in a relationship, the loss of a job, or an illness, these principles can be hard to swallow.
Going directly from the pain of loss to rationally thinking “nothing happened” is not the answer. We are in a human form and this human form experiences pain.
If instead we work compassionately with our hurt together with these Course principles, an understanding of “what is this for?” can and will emerge.
“In any situation in which you are uncertain, the first thing to consider, very simply, is "What do I want to come of this? What is it [for]?" {ACIM T 17, 6, 2}
The more we practice this the more our compassion for ourselves and others grows.
***
Klacht #3: De Cursus spreekt over liefde en geluk, maar lijkt te negeren dat er wél “slechte” dingen gebeuren.
In haar ware vorm zou de Cursus zeggen:
a. Niets (dat wil zeggen: al onze ervaringen en de verhalen die wij ervan hebben gemaakt) is werkelijk gebeurd, omdat we in een droomstaat of illusie leven.
b. Maar omdat wij in deze illusie geloven en het is wat we ervaren, is alles wat we ervaren een krachtige co-creatie.
c. Er is geen goed of slecht.
In het begin kan het moeilijk zijn deze principes te begrijpen, omdat ze zo anders zijn dan onze traditionele manier van kijken naar de wereld. Of misschien is het nog wel eenvoudig te zeggen: “misschien kan ik dit geloven” wanneer het goed gaat in ons leven. Maar wanneer we te maken krijgen met groot verlies – zoals het verlies van iemand die ons dierbaar is, een teleurstelling of verraad in een relatie, het verlies van werk, of ziekte – dan kunnen deze principes moeilijk te accepteren zijn.
Direct vanuit de pijn van verlies rationeel denken “er is niets gebeurd” is niet de oplossing. We zijn in menselijke vorm, en deze menselijke vorm ervaart pijn.
Wanneer we echter met compassie omgaan met onze pijn, samen met de principes van de Cursus, kan en zal er een begrip ontstaan van: “Waar is dit voor?”
“In welke situatie je ook onzeker bent, het eerste waar je eenvoudigweg aan denkt is: Wat wil ik dat hieruit voortkomt? Waar is dit [voor]?”
(ECIW T-17.VI.2)
Hoe meer we dit oefenen, des te meer groeit ons mededogen voor onszelf en voor anderen.
