Joost Laarakker

Waar ik zelf tegenaan loop, en wat ik ook bij veel van mijn leeftijdgenoten herken, is dat ik vaak niet durf te kiezen. Vrijheid lijkt een kwestie van alle opties openhouden, maar door geen keuzes te maken, raak je juist ook veel vrijheid kwijt.

De kern van transpersoonlijk coachen is voor mij dat er in zo’n sessie een uur lang écht naar je geluisterd wordt. Zonder oordeel, zonder dat er iets hoeft te worden opgelost. Dat is voor veel mensen zó niet vanzelfsprekend dat dat alleen al soms een keerpunt is.

Daarnaast ben ik nieuwsgierig naar hoe we zelf onze problemen creëren en in stand houden. Andere keuzes maken blijkt vaak niet zozeer een kwestie van wilskracht, maar van slechts een (heel klein) beetje bereidwilligheid om anders, milder, naar jezelf te kijken. Dat is best goed nieuws, toch?