Transpersoonlijk, wat is dat?

Een interview met Jane Tipping en Paul Goudsmit

uit: Koorddanser, online platform voor bewustwording en spiritualiteit, www.kd.nl, november 2018

Jane Tipping en Paul Goudsmit

Paul Goudsmit (64) en Jane Tipping (63) uit Hoogland (bij Amersfoort) startten in 2001 een trainingscentrum in Toronto, van waaruit zij workshops en coaching programma’s verzorgden, waaronder een meerjarige opleiding transpersoonlijk coachen, wekelijkse studiegroepen, intensieve weekendworkshops en individuele-, relatie- en familietherapie. Ze werken vanuit het gedachtengoed van Een Cursus in Wonderen.

Naar Nederland

Paul en Jane’s werkgebied breidde zich in de loop der jaren vanuit Canada uit naar Engeland en Nederland, en in de zomer van 2011 verhuisden zij naar Nederland. Het bood hun ook de gelegenheid de samenwerking met hun Nederlandse collega’s voort te zetten. Een paar vragen over hun ervaring met wat ze ‘transpersoonlijk’ noemen.

Hoe beschrijven jullie transpersoonlijk werk?

“Transpersoonlijk is een ander woord voor een spirituele benadering van het leven. Mensen verwarren spiritueel vaak met religie. Onze reactie daarop is: ‘Religie is voor mensen die bang zijn om naar de hel te gaan, spiritualiteit is voor mensen die er al lang genoeg leven dat ze weten iets anders te willen’. Wij hebben een voorkeur voor de term transpersoonlijk omdat het echt de essentie is van het werk dat we doen – wij helpen mensen hun denken te transformeren en door dit te doen verandert hun hele leven.”

Wat betekent transpersoonlijk voor jullie?

“Transpersoonlijk werk moedigt ons aan verder te gaan dan het verhaal over onszelf en de wereld, wat goed of fout is, en erop te vertrouwen dat overal altijd een grotere betekenis en doel achter ligt. Alle dingen gebeuren vóór mij, niet tegen mij. Het vraagt een grote inzet te zien dat wij geen slachtoffers zijn maar briljante co-creators. Transpersoonlijk werk moedigt me aan te stoppen met betekenis te geven aan de wereld omdat de wereld geen echte betekenis heeft. Toch heeft iedere ervaring en ontmoeting een betekenis die groter is dan mijn kleine beeld dat ik ervan heb. Alles dat ik ervaar en iedere ontmoeting die ik heb speelt een rol in de lessen die ik te leren heb terwijl ik in deze fysieke vorm en in de wereld ben.”

Heeft het leven zin?

“Veel mensen hebben het gevoel dat hun leven geen doel of betekenis heeft. Ze zijn bang dat ze niet authentiek kunnen zijn en geen passie hebben, en transpersoonlijk werk helpt daar echt bij. Ik zou dit meer levendig willen uitbeelden: alles wat er gebeurt geeft je twee mogelijkheden hoe te reageren. De eerste keus is om het niet leuk te vinden en ermee te vechten, de tweede is om ermee te leren dansen. Mij maakt dansen veel gelukkiger dan ooit is gelukt met vechten.

In de westerse samenleving maakt een bezoek aan de apotheek veel duidelijk hoe mensen omgaan met angsten en depressie. Verslaving tiert ook welig en alledrie zijn ze een manier om het gebrek aan betekenis, doel en verbinding dat velen voelen te bedekken. Er is een diep verdriet in het besef dat we niet de mensen zijn en niet het leven leven dat eigenlijk voor ons bestemd is. De reden dat steeds meer mensen transpersoonlijke coaching zoeken (volgens coachingpionier Sir John Whitmore), is dat in de afgelopen jaren mensen wakker worden tot het transpersoonlijke in zichzelf, door ‘de zich aandienende behoefte betekenis en doel te vinden in alle aspecten van hun leven en te werken in dienst van iets groters in plaats van alleen winst te maken.’ “

Wat doen jullie in jullie werk?

“Ons werk is om samen met mensen naar de plekken te gaan in hun verleden die beangstigend zijn, verdrietig, pijnlijk of traumatisch, en om daar samen met hen te blijven, met aanwezigheid, aandacht en nieuwsgierigheid, totdat de ervaring zichzelf transformeert tot de les in Liefde dat hij eigenlijk altijd al is geweest. Wanneer dit gebeurt, verandert alles: hoe we onszelf zien, anderen en de wereld. Dan ervaren we ware dankbaarheid voor de ervaring zelf. Totdat dit gebeurt, worden we gedreven door onze eigen angst om deze plekken en ervaringen in het verleden te vermijden, terwijl daar juist onze transformatie op ons wacht.”

Wat is verlichting volgens jullie?

Paul: “Mijn doel in dit leven is niet verlichting. Mijn missie is de volheid te ervaren van wat het leven mijn ziel kan geven, de lessen te leren die ik hier te leren heb en lief te hebben voorbij genade. Mijn eerste ervaring met verlichting gebeurde toen ik twaalf jaar oud was. Een vriend gaf me het boek ‘Siddhartha’, van Herman Hesse. Een prachtig verhaal over de reis van een jongeman naar verlichting. Bijna op het einde van het boek deelt Siddhartha, inmiddels een verlicht wezen, de ervaring van zijn zijnsstaat met een vriend uit zijn jongensjaren, door middel van een kus. Een prachtige beschrijving van eenheid en connectie met alles wat er is. Op dat moment was wat ik las zowel verbazingwekkend als ook bekend. Ik wist dat dit het ultieme doel in mijn leven was: terugkeren tot de verlichte staat waarin ik ooit was. Elf jaar later, op mijn 23ste, heb ik dat gedurende drie weken bereikt. Het was tegelijk opwindend en beangstigend.

Ruim 40 jaar later is de ervaring die ik toen had nog steeds het meest diepzinnige referentiepunt van mijn hele leven. Mijn begrip van die periode is wel wat verschoven. Ik geloof nu dat ik toen een ‘periode van kosmisch bewustzijn’ doormaakte. Deze staat kan worden bereikt door natuurlijke of ook kunstmatige middelen, maar is niet van hetzelfde niveau als Ware Verlichting. Zelf denk ik dat Ware Verlichting een totale overgave van je individuele identiteit vraagt.

Ik heb er bewust voor gekozen om behulpzaam te zijn zolang ik nog op deze planeet in een lichaam verblijf. Ik noem dat ‘een spiritueel volwassene zijn’ die verantwoordelijkheid neemt voor zijn huidige ervaring van bestaan. Mijn doel hier is te leren, les te geven, onvoorwaardelijke liefde te demonstreren in alle situaties, mijn denkgeest te genezen (het Engelse ‘mind’ wordt in Een Cursus In Wonderen vertaald met ‘denkgeest’) en de planeet ten goede te komen. Ik denk dat ik mijn identiteit daarvoor nog nodig heb om dit effectief te kunnen communiceren. Dus denk ik dat ik nog een tijdje rond blijf hangen, ik heb geen haast. Een van mijn favoriete quotes is nog steeds: ‘Wanneer je op de plek bent beland waar je weet dat je een bergen kunt verplaatsen, herinner je je ook dat jij degene was die hem daar heeft neergezet, dus waar maak ik me druk om’.”

Werkt een transpersoonlijk coach anders dan een spirituele of normale coach?

“Wij spreken over drie fases van persoonlijke groei. Ten eerste moeten we wakker worden – er is een groter plan, ik ben groter dan ik denk en op een bepaald niveau zijn we allen verbonden. Dan moeten we volwassen worden – het laten gaan van slachtofferbewustzijn en leren iedereen en alles te vergeven. En de laatste stap is de verandering te zijn die je wilt zien. Neem verantwoordelijkheid, onderneem actie.

Wij mensen zijn meestal spirituele kleuters. Je hoeft enkel naar de huidige politieke trends te kijken waar kleuters over kleinigheidjes aan het vechten zijn, waardoor ze lijden veroorzaken voor anderen, door de liefde voor geld en hebzucht. Wat wij aan het doen zijn is de wereld te helpen, één persoon tegelijk, om te groeien naar spirituele volwassenheid. Wij pretenderen niet dat we er zelf al zijn maar we werken daar iedere dag aan in iedere situatie en relatie die zich aandient.”

Kan dit worden vergeleken met non-dualiteit en Advaita?

“Non-dualiteit is de essentie van alle spiritualiteit. Non-dualistisch denken heeft zijn wortels in de Advaita, het boeddhisme en sommige vormen van hindoeïsme, maar ik geloof dat het doel om de wereld vanuit een gevoel van eenheid te bekijken gelijk is voor allemaal. Het ultieme doel van transpersoonlijk werk is hetzelfde. Non-dualisme is een belangrijk aspect van transpersoonlijk werk en misschien een einddoel; ons werk is het proces om daar te komen en in staat zijn daar te leven.”

Hoe gaan jullie om met de dualiteit tussen tegelijkertijd het Hoogste/de Eenheid en het aardse?

“Door alle ervaringen, ontmoetingen, gevoelens en illusies te eren en ze te gebruiken als hulpmiddel voor verbinding. Ik ben er niet zeker van dat er hier sprake is van dualiteit, we kunnen het tegelijkertijd ervaren.”

Wat bieden Paul en Jane?

Opleiding Transpersoonlijk Coachen (TPC) – geaccrediteerd door het ICF. Deze opleiding biedt je de mogelijkheid een geaccrediteerd coach te worden in drie jaar. Het eerste jaar gaat geheel over jezelf: wie of wat ben ik? Het tweede jaar gaat meer over het ontwikkelen van coachingvaardigheden en in leerjaar 3 worden daarin de puntjes op de i gezet en werk je aan de 11 kerncompetenties volgens de ICF-richtlijnen.
Ervaringsgerichte workshops zoals De Bevrijding, The Edge, Relatieworkshop, Mannen- en Vrouwenworkshop, Terug naar Onschuld, Stepping Up (zomerworkshop).
Een doorlopende Cursus in Wonderen groep. Lees- en deelgroep. Iedere even week (om de week dus) bij Paul en Jane thuis in Hoogland.
Relatiecoaching en persoonlijke coaching